жа́хацца несов., прост. ба́хаться

жаха́цца несов. ужаса́ться; пуга́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́хацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жа́хаюся жа́хаемся
2-я ас. жа́хаешся жа́хаецеся
3-я ас. жа́хаецца жа́хаюцца
Прошлы час
м. жа́хаўся жа́халіся
ж. жа́халася
н. жа́халася
Дзеепрыслоўе
цяп. час жа́хаючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жаха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. жаха́юся жаха́емся
2-я ас. жаха́ешся жаха́ецеся
3-я ас. жаха́ецца жаха́юцца
Прошлы час
м. жаха́ўся жаха́ліся
ж. жаха́лася
н. жаха́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час жаха́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жа́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да жа́хнуцца.

жаха́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца.

Незак. да жахну́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Прыйсці ў жах, моцна спалохацца.

|| незак. жаха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Гучна, з сілай упасці, ударыцца.

Ж. лбом аб вушак.

|| незак. жа́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужаса́ться жаха́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сцяха́цца ’жахацца ад страху’ (Мілк.). Гл. сцехануцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцехану́цца ’здрыгануцца, скалануцца’ (Сцяшк. Сл., Нар. Гом.), сце́хацца ’пахудзець’ (Ян.), сцяхацца ’жахацца’ (Мілк.). Відаць, суадноснае сцепену́цца ’калатнуцца’ з дыялектнай заменай п > х, гл. сце́паць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пужа́ць ’палохаць, страшыць’ (ТСБМ; Нас.; Шат.; Сержп.; ТС; швянч., Сл. ПЗБ), пужа́цца ’палохацца, лякацца, жахацца’ (Гарэц.; Шымк. Собр., Растарг.; швянч., Сл. ПЗБ), рус. пужа́ть ’палохаць’. Ітэратыў ад пу́дзіць ’палохаць, гнаць’, першапачаткова, магчыма, *пуджаць, параўн. радзі́ць — раджа́ць, хадзі́ць — дыял. ха(д)жа́ць ’даглядаць пчол’ і пад.; параўн. таксама польск. дыял. pędzać ’гнаць; паганяць’ ад pędzić ’прымушаць бегчы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)