Verbum

анлайнавы слоўнік

жало́бны, -ая, -ае.

1. гл. жалоба.

2. Сумны, тужлівы, маркотны.

Ж. марш.

Нешта сумнае і жалобнае чулася ў курлыканні журавоў.

|| наз. жало́бнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жало́бны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	жало́бны	жало́бная	жало́бнае	жало́бныя
Р.	жало́бнага	жало́бнай жало́бнае	жало́бнага	жало́бных
Д.	жало́бнаму	жало́бнай	жало́бнаму	жало́бным
В.	жало́бны (неадуш.) жало́бнага (адуш.)	жало́бную	жало́бнае	жало́бныя (неадуш.) жало́бных (адуш.)
Т.	жало́бным	жало́бнай жало́бнаю	жало́бным	жало́бнымі
М.	жало́бным	жало́бнай	жало́бным	жало́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жало́бны тра́урный;

ж. марш — тра́урный марш;

○ ж. стол — поми́нки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жало́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жалобы. Жалобны марш. Жалобны мітынг..

2. Сумны, тужлівы. Кракталі жабы. Было нешта смутнае і жалобнае ў гэтай простай і аднатоннай іх песні. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жало́ба, -ы, ж.

1. Смутак з прычыны чыёй-н. смерці, народнага гора, бедства; выражаецца ў адмене гулянак, забаўляльных відовішчаў.

Краіна ў жалобе.

2. Чорнае адзенне, павязка, вуаль і пад. як сімвал смутку.

Насіць жалобу.

|| прым. жало́бны, -ая, -ае.

Ж. мітынг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урачы́ста-жало́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	урачы́ста-жало́бны	урачы́ста-жало́бная	урачы́ста-жало́бнае	урачы́ста-жало́бныя
Р.	урачы́ста-жало́бнага	урачы́ста-жало́бнай урачы́ста-жало́бнае	урачы́ста-жало́бнага	урачы́ста-жало́бных
Д.	урачы́ста-жало́бнаму	урачы́ста-жало́бнай	урачы́ста-жало́бнаму	урачы́ста-жало́бным
В.	урачы́ста-жало́бны (неадуш.) урачы́ста-жало́бнага (адуш.)	урачы́ста-жало́бную	урачы́ста-жало́бнае	урачы́ста-жало́бныя (неадуш.) урачы́ста-жало́бных (адуш.)
Т.	урачы́ста-жало́бным	урачы́ста-жало́бнай урачы́ста-жало́бнаю	урачы́ста-жало́бным	урачы́ста-жало́бнымі
М.	урачы́ста-жало́бным	урачы́ста-жало́бнай	урачы́ста-жало́бным	урачы́ста-жало́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тра́урный жало́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хаўту́ры, -ту́р (разм.).

1. Абрад пахавання нябожчыка.

Справіць х.

2. Жалобны стол па нябожчыку.

|| прым. хаўту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́квіем, -а, м.

1. У католікаў: набажэнства па нябожчыку.

2. Жалобны вакальны або вакальна-інструментальны музычны твор.

Р.

Моцарта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніхі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -хі́д, ж.

Царкоўная служба па нябожчыку.

○

Грамадзянская паніхіда — сход перад пахаваннем, прысвечаны памяці памерлага, жалобны мітынг.

|| прым. паніхі́дны, -ая, -ае.

П. настрой (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)