жало́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
жало́бны |
жало́бная |
жало́бнае |
жало́бныя |
| Р. |
жало́бнага |
жало́бнай жало́бнае |
жало́бнага |
жало́бных |
| Д. |
жало́бнаму |
жало́бнай |
жало́бнаму |
жало́бным |
| В. |
жало́бны (неадуш.) жало́бнага (адуш.) |
жало́бную |
жало́бнае |
жало́бныя (неадуш.) жало́бных (адуш.) |
| Т. |
жало́бным |
жало́бнай жало́бнаю |
жало́бным |
жало́бнымі |
| М. |
жало́бным |
жало́бнай |
жало́бным |
жало́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
жало́бны, -ая, -ае.
1. гл. жалоба.
2. Сумны, тужлівы, маркотны.
Ж. марш.
Нешта сумнае і жалобнае чулася ў курлыканні журавоў.
|| наз. жало́бнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жало́бны тра́урный;
ж. марш — тра́урный марш;
○ ж. стол — поми́нки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жало́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жалобы. Жалобны марш. Жалобны мітынг..
2. Сумны, тужлівы. Кракталі жабы. Было нешта смутнае і жалобнае ў гэтай простай і аднатоннай іх песні. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жало́бны
1. tráurig, Tráuer-;
жало́бны мі́тынг Gedénkstunde f -, -n, Tráuerstunde f;
жало́бнае шэ́сце Tráuerprozession f -, -en, Tráuerzug m -(e)s, -züge;
жало́бны марш Tráuermarsch m -(e)s, -märsche;
2. (сумны, тужлівы) tráurig, léidvoll
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жало́ба, -ы, ж.
1. Смутак з прычыны чыёй-н. смерці, народнага гора, бедства; выражаецца ў адмене гулянак, забаўляльных відовішчаў.
Краіна ў жалобе.
2. Чорнае адзенне, павязка, вуаль і пад. як сімвал смутку.
Насіць жалобу.
|| прым. жало́бны, -ая, -ае.
Ж. мітынг.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
урачы́ста-жало́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
урачы́ста-жало́бны |
урачы́ста-жало́бная |
урачы́ста-жало́бнае |
урачы́ста-жало́бныя |
| Р. |
урачы́ста-жало́бнага |
урачы́ста-жало́бнай урачы́ста-жало́бнае |
урачы́ста-жало́бнага |
урачы́ста-жало́бных |
| Д. |
урачы́ста-жало́бнаму |
урачы́ста-жало́бнай |
урачы́ста-жало́бнаму |
урачы́ста-жало́бным |
| В. |
урачы́ста-жало́бны (неадуш.) урачы́ста-жало́бнага (адуш.) |
урачы́ста-жало́бную |
урачы́ста-жало́бнае |
урачы́ста-жало́бныя (неадуш.) урачы́ста-жало́бных (адуш.) |
| Т. |
урачы́ста-жало́бным |
урачы́ста-жало́бнай урачы́ста-жало́бнаю |
урачы́ста-жало́бным |
урачы́ста-жало́бнымі |
| М. |
урачы́ста-жало́бным |
урачы́ста-жало́бнай |
урачы́ста-жало́бным |
урачы́ста-жало́бных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хаўту́ры, -ту́р (разм.).
1. Абрад пахавання нябожчыка.
Справіць х.
2. Жалобны стол па нябожчыку.
|| прым. хаўту́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэ́квіем, -а, м.
1. У католікаў: набажэнства па нябожчыку.
2. Жалобны вакальны або вакальна-інструментальны музычны твор.
Р.
Моцарта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)