назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Жалабо́ў | |
| Жалаба́м | |
| Жалаба́мі | |
| Жалаба́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Жалабо́ў | |
| Жалаба́м | |
| Жалаба́мі | |
| Жалаба́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жо́лаб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| жо́лаб | ||
| жо́лаба | жалабо́ў | |
| жо́лабу | жалаба́м | |
| жо́лаб | ||
| жо́лабам | жалаба́мі | |
| жо́лабе | жалаба́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
каструбава́ты, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жо́лаб, -а,
1. Прадаўгаватае паглыбленне, зробленае ў чым
2. Кармушка для жывёлы.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́ліўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да паліва; які выкарыстоўваецца як паліва.
2.
паліўны́, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае адносіны да паліўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жо́лаб, ‑а;
1. Прадаўгаватае паглыбленне, выдзеўбанае ў чым‑н., а таксама прыстасаванне падобнай формы з дошак, ліставога жалеза і пад. для сцёку вадкасцей або перасыпання чаго‑н.
2. Карыта, у якое закладваецца корм жывёле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ля́скаўка 1 ’смалёўка, Silene cucubalus Wib.’ (
*Ля́скаўка 2, ля́скоўка ’плавальны пузыр у рыбы’ (
*Ля́скаўка 3, ля́скоўка ’падлешчык’ (
Ля́скаўка 4 ’палоска кары, раздвоеная з аднаго канца для перадачы тонкага гука пры гульні «ляшчоткі»’, ’гульня «ляшчоткі»’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пакла́сці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; ‑кладзём, ‑кладзяце;
1. Надаць каму‑, чаму‑н. ляжачае становішча, змясціць куды‑н. у такім становішчы.
2. Змясціць куды‑н., размясціць дзе‑н.
3. Тое, што і палажыць (у 2 знач.).
4. Зрабіць знак, пакінуць адбітак чаго‑н.
5. Налажыць ежы, корму.
6. Тое, што і палажыць (у 3 знач.).
7. Знесці (яйцы), каб вывесці патомства.
8.
9. З назоўнікамі «пачатак», «канец», «аснова» і г. д. утварае спалучэнні, якія маюць значэнне: зрабіць тое, што азначаюць гэтыя назоўнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)