жада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жада́нне |
жада́нні |
| Р. |
жада́ння |
жада́нняў |
| Д. |
жада́нню |
жада́нням |
| В. |
жада́нне |
жада́нні |
| Т. |
жада́ннем |
жада́ннямі |
| М. |
жада́нні |
жада́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жада́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Цяга да ажыццяўлення чаго-н., унутранае імкненне.
Гарэць жаданнем.
Ж. перамогі.
2. Прадмет захаплення, мары і пад.
Тэатральная сцэна — вось яго ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жада́нне ср.
1. жела́ние; хоте́ние; охо́та ж.;
2. (сильное желание) страсть ж.; вожделе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жада́нне, ‑я, н.
1. Унутранае імкненне, цяга да ажыццяўлення чаго‑н.; хаценне чаго‑н.; ахвота. [Віця] вельмі хацеў азірнуцца, але перамог такое жаданне. Чарнышэвіч. — Вось тваё жаданне і збылося, — усміхнуўся. Мірон. Маўр.
2. Прадмет захаплення, мары і пад. Вучоба — вось яго жаданне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адру́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму адрупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
адру́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
адру́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зары́мсціць
‘задрыжэць, затрымцець; адчуць неадольнае жаданне зрабіць што-небудзь (безас.)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
зары́мсціць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
зары́мсціла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пару́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму парупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пару́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
пару́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жела́ние жада́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хаце́нне, -я, н.
Жаданне.
На хаценне ёсць цярпенне (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́га, -і, ДМ пра́зе, ж.
1. Жаданне, патрэбнасць піць, смага.
П. піць.
2. перан., чаго і да чаго. Моцнае, палкае жаданне чаго-н. (высок.).
П. да ведаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)