адру́піць
‘вы´клікаць неспакой, хваляванне, пэўнае жаданне (яму адрупіла прыйсці)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| адру́піць | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| - | ||
| адру́піла | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)