зары́мсціць
‘задрыжэць, затрымцець; адчуць неадольнае жаданне зрабіць што-небудзь (безас.)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| зары́мсціць | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| - | ||
| зары́мсціла | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)