дубо́вы, -ая, -ае.
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дубо́вы, -ая, -ае.
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дубо́вы
прыметнік, адносны
| дубо́вы | дубо́вае | дубо́выя | ||
| дубо́вага | дубо́вай дубо́вае |
дубо́вага | дубо́вых | |
| дубо́ваму | дубо́вай | дубо́ваму | дубо́вым | |
| дубо́вы ( дубо́вага ( |
дубо́вую | дубо́вае | дубо́выя ( дубо́вых ( |
|
| дубо́вым | дубо́вай дубо́ваю |
дубо́вым | дубо́вымі | |
| дубо́вым | дубо́вай | дубо́вым | дубо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дубо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дуба (у 1 знач.).
2.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разга́ціна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дубі́на, -ы,
1. Тоўстая, звычайна
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гра́бава-дубо́вы
прыметнік, адносны
| гра́бава-дубо́вы | гра́бава- |
гра́бава-дубо́вае | гра́бава-дубо́выя | |
| гра́бава-дубо́вага | гра́бава-дубо́вай гра́бава-дубо́вае |
гра́бава-дубо́вага | гра́бава-дубо́вых | |
| гра́бава-дубо́ваму | гра́бава-дубо́вай | гра́бава-дубо́ваму | гра́бава-дубо́вым | |
| гра́бава-дубо́вы ( гра́бава-дубо́вага ( |
гра́бава-дубо́вую | гра́бава-дубо́вае | гра́бава-дубо́выя ( гра́бава-дубо́вых ( |
|
| гра́бава-дубо́вым | гра́бава-дубо́вай гра́бава-дубо́ваю |
гра́бава-дубо́вым | гра́бава-дубо́вымі | |
| гра́бава-дубо́вым | гра́бава-дубо́вай | гра́бава-дубо́вым | гра́бава-дубо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хваёва-дубо́вы
прыметнік, адносны
| хваёва-дубо́вы | хваёва- |
хваёва-дубо́вае | хваёва-дубо́выя | |
| хваёва-дубо́вага | хваёва-дубо́вай хваёва-дубо́вае |
хваёва-дубо́вага | хваёва-дубо́вых | |
| хваёва-дубо́ваму | хваёва-дубо́вай | хваёва-дубо́ваму | хваёва-дубо́вым | |
| хваёва-дубо́вы ( хваёва-дубо́вага ( |
хваёва-дубо́вую | хваёва-дубо́вае | хваёва-дубо́выя ( хваёва-дубо́вых ( |
|
| хваёва-дубо́вым | хваёва-дубо́вай хваёва-дубо́ваю |
хваёва-дубо́вым | хваёва-дубо́вымі | |
| хваёва-дубо́вым | хваёва-дубо́вай | хваёва-дубо́вым | хваёва-дубо́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дубо́вы
◊ ~вая галава́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Самалу́к, самайлу́к ’аснова драўлянай бараны (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хрыбе́ціна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)