дзіцё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзіцё́ дзе́ці
Р. дзіця́ці дзяце́й
Д. дзіця́ці дзе́цям
В. дзіцё́ дзяце́й
Т. дзі́цем
дзіцё́м		 дзе́цьмі
дзяцьмі́
М. дзіця́ці дзе́цях

Іншыя варыянты: дзіця́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзіця́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. дзіця́ дзе́ці
Р. дзіця́ці дзяце́й
Д. дзіця́ці дзе́цям
В. дзіця́ дзяце́й
Т. дзі́цем
дзіцё́м		 дзе́цьмі
дзяцьмі́
М. дзіця́ці дзе́цях

Іншыя варыянты: дзіцё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абяздзе́ціць

‘пазбавіць дзяцей каго-небудзь; зрабіцца бяздзетным, страціць дзяцей’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абяздзе́чу абяздзе́цім
2-я ас. абяздзе́ціш абяздзе́ціце
3-я ас. абяздзе́ціць абяздзе́цяць
Прошлы час
м. абяздзе́ціў абяздзе́цілі
ж. абяздзе́ціла
н. абяздзе́ціла
Загадны лад
2-я ас. абяздзе́ць абяздзе́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час абяздзе́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бяздзе́ціць

‘рабіцца бяздзетным, страчваць дзяцей; пазбаўляць дзяцей каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бяздзе́чу бяздзе́цім
2-я ас. бяздзе́ціш бяздзе́ціце
3-я ас. бяздзе́ціць бяздзе́цяць
Прошлы час
м. бяздзе́ціў бяздзе́цілі
ж. бяздзе́ціла
н. бяздзе́ціла
Загадны лад
2-я ас. бяздзе́ць бяздзе́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бяздзе́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

панагу́льваць

‘пасучыся, стаць тлустым, прыбавіць у вазе (панагульваць тлушч, тлушчу); гуляючы, набыць што-небудзь, нарадзіць дзяцей, не будучы замужам (панагульваць дзяцей); гуляючы, выйграць што-небудзь (панагульваць грошай)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. панагу́льваю панагу́льваем
2-я ас. панагу́льваеш панагу́льваеце
3-я ас. панагу́львае панагу́льваюць
Прошлы час
м. панагу́льваў панагу́львалі
ж. панагу́львала
н. панагу́львала
Загадны лад
2-я ас. панагу́львай панагу́львайце
Дзеепрыслоўе
прош. час панагу́льваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бабава́ць

‘быць бабай; прымаць дзяцей падчас родаў’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бабу́ю бабу́ем
2-я ас. бабу́еш бабу́еце
3-я ас. бабу́е бабу́юць
Прошлы час
м. бабава́ў бабава́лі
ж. бабава́ла
н. бабава́ла
Загадны лад
2-я ас. бабу́й бабу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бабу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзетараджэ́нне, -я, н.

Стварэнне патомства, нараджэнне дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трайня́ты, -ня́т.

Трое дзяцей, народжаных адначасова адной маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адма́лку, прысл.

З маленства, змалку.

Прывучаць дзяцей да працы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апяку́нства, -а, н.

Абавязкі апекуна.

Узяць дзяцей пад сваё а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)