даўгакры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
даўгакры́лыя |
| Р. |
даўгакры́лых |
| Д. |
даўгакры́лым |
| В. |
даўгакры́лых |
| Т. |
даўгакры́лымі |
| М. |
даўгакры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
даўгакры́лыя сущ., мн., зоол. длиннокры́лые
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даўгакры́лы, -ая, -ае.
1. 3 доўгімі крыламі.
Д. стрыж.
2. у знач. наз. даўгакры́лыя, -ых. Атрад птушак, да якіх адносяцца стрыжы, калібры і пад.
Сямейства даўгакрылых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даўгакры́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даўгакры́лы |
даўгакры́лая |
даўгакры́лае |
даўгакры́лыя |
| Р. |
даўгакры́лага |
даўгакры́лай даўгакры́лае |
даўгакры́лага |
даўгакры́лых |
| Д. |
даўгакры́ламу |
даўгакры́лай |
даўгакры́ламу |
даўгакры́лым |
| В. |
даўгакры́лы (неадуш.) даўгакры́лага (адуш.) |
даўгакры́лую |
даўгакры́лае |
даўгакры́лыя (неадуш.) даўгакры́лых (адуш.) |
| Т. |
даўгакры́лым |
даўгакры́лай даўгакры́лаю |
даўгакры́лым |
даўгакры́лымі |
| М. |
даўгакры́лым |
даўгакры́лай |
даўгакры́лым |
даўгакры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
длиннокры́лые мн., сущ., зоол. даўгакры́лыя, -лых;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даўгакры́лы, ‑ая, ‑ае.
1. З доўгімі крыламі. Даўгакрылы стрыж.
2. у знач. наз. даўгакры́лыя, ‑ых. Атрад птушак, да якога адносяцца стрыжы і канібры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)