даўгакры́лы, ‑ая, ‑ае.
1. З доўгімі крыламі. Даўгакрылы стрыж.
2. у знач. наз. даўгакры́лыя, ‑ых. Атрад птушак, да якога адносяцца стрыжы і канібры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)