даўгакры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| даўгакры́лыя | |
| даўгакры́лых | |
| даўгакры́лым | |
| даўгакры́лых | |
| даўгакры́лымі | |
| даўгакры́лых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)