гру́шавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гру́шавы |
гру́шавая |
гру́шавае |
гру́шавыя |
| Р. |
гру́шавага |
гру́шавай гру́шавае |
гру́шавага |
гру́шавых |
| Д. |
гру́шаваму |
гру́шавай |
гру́шаваму |
гру́шавым |
| В. |
гру́шавы (неадуш.) гру́шавага (адуш.) |
гру́шавую |
гру́шавае |
гру́шавыя (неадуш.) гру́шавых (адуш.) |
| Т. |
гру́шавым |
гру́шавай гру́шаваю |
гру́шавым |
гру́шавымі |
| М. |
гру́шавым |
гру́шавай |
гру́шавым |
гру́шавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гру́шавы і ігру́шавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да грушы (у 1 знач.). Грушавы пень. Ігрушавы сад.
2. Прыгатаваны з груш (у 2 знач.). Грушавы напітак. Ігрушавая эсенцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гру́ша і ігру́ша, -ы, мн. -ы, груш і ігру́ш, ж.
1. Фруктовае дрэва сямейства ружакветных з пладамі ў выглядзе акруглага конуса, а таксама плод гэтага дрэва.
2. Выраб, які нагадвае плод гэтага дрэва.
Гумавая г.
|| прым. гру́шавы, -ая, -ае і ігру́шавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)