гарніту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́р гарніту́ры
Р. гарніту́ра гарніту́раў
Д. гарніту́ру гарніту́рам
В. гарніту́р гарніту́ры
Т. гарніту́рам гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарніту́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Поўны падбор, камплект прадметаў пэўнага прызначэння.

Спальны г.

Г. адзення.

|| прым. гарніту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарніту́р м.

1. гарниту́р;

г. мэ́блі — гарниту́р ме́бели;

г. бялі́зны — гарниту́р белья́;

2. разг. костю́м;

ён у но́вым ~ры — он в но́вом костю́ме

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарніту́р, ‑а, м.

1. Поўны набор, камплект прадметаў пэўнага прызначэння. Гарнітур мэблі. Гарнітур бялізны.

2. Разм. Касцюм. [Шаманскі] сёння выглядаў незвычайна маладым. Можа, яго маладзіў новы сіняга бастону гарнітур, белы каўнер сарочкі з бардовым гальштукам, нізка выстрыжаныя скроні. Дуброўскі.

[Фр. garniture.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарніту́р ’гарнітур’ (БРС), ’від тканіны’, ’шаўковая тканіна’ (Нас.), гарні́тур ’касцюм’ (Касп.), гарні́тар ’касцюм’ (Шат.), гарні́дар ’гарнітур, касцюм’ (Сл. паўн.-зах.). Слова гарніту́р, як і рус. гарниту́р, запазычана з ням. Garnitur (< франц. garniture). Гл. Фасмер, 1, 394. Гарніту́р у значэнні ’від тканіны, шаўковая тканіна’, рус. гарниту́ра, гарниту́р ’тс’ (таксама граниту́р, галенту́р, гарлету́р) < франц. gros de Tours (Фасмер, там жа). Гарні́тур, гарні́тар ’касцюм’ гарні́дар < польск. garnitur ’тс’ (гл. Шат., Сл. паўн.-зах.). Параўн. Кюнэ, Poln., 56.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

густо́ўны, -ая, -ае.

3 густам.

Г. гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарниту́р (комплект) гарніту́р, -ра м.;

гарниту́р белья́ гарніту́р бялі́зны;

гарниту́р ме́бели мэ́блевы гарніту́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабагаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць багацейшым.

Пабагацею і спраўлю новы гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарніту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́ра гарніту́ры
Р. гарніту́ры гарніту́р
Д. гарніту́ры гарніту́рам
В. гарніту́ру гарніту́ры
Т. гарніту́рай
гарніту́раю		 гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спадо́ба,

У выразе: (не) да спадобы — (не) падабаецца, (не) па гусце.

Мне не да спадобы такі гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)