гарніту́р м.
1. гарниту́р;
г. мэ́блі — гарниту́р ме́бели;
г. бялі́зны — гарниту́р белья́;
2. разг. костю́м;
ён у но́вым ~ры — он в но́вом костю́ме
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)