гарба́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарба́ты гарба́тая гарба́тае гарба́тыя
Р. гарба́тага гарба́тай
гарба́тае		 гарба́тага гарба́тых
Д. гарба́таму гарба́тай гарба́таму гарба́тым
В. гарба́ты (неадуш.)
гарба́тага (адуш.)		 гарба́тую гарба́тае гарба́тыя (неадуш.)
гарба́тых (адуш.)
Т. гарба́тым гарба́тай
гарба́таю		 гарба́тым гарба́тымі
М. гарба́тым гарба́тай гарба́тым гарба́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарба́тая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. гарба́тая гарба́тыя
Р. гарба́тай гарба́тых
Д. гарба́тай гарба́тым
В. гарба́тую гарба́тых (адуш.)
Т. гарба́тай
гарба́таю		 гарба́тымі
М. гарба́тай гарба́тых

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарба́ты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. гарба́ты гарба́тыя
Р. гарба́тага гарба́тых
Д. гарба́таму гарба́тым
В. гарба́тага (адуш.) гарба́тых (адуш.)
Т. гарба́тым гарба́тымі
М. гарба́тым гарба́тых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шлю́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шлюбу. Шлюбны саюз. Шлюбны абрад. // Прызначаны для шлюбу. Манька каторы раз прымярала ўжо сваё шлюбнае ўбранне. Крапіва.

2. Які мае адносіны да перыяду спарвання ў жывёл. Самцы былі ў шлюбным уборы: спіны ў іх пацямнелі і зрабіліся гарбатыя, сківіцы пагрозліва выгнуліся. Караткевіч. Паветра звініць птушыным гоманам, крыкамі, шлюбнымі злётамі і клопатамі аб сваім доме, аб прыпынішчы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)