гарба́тая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| гарба́тая | гарба́тыя | |
| гарба́тай | гарба́тых | |
| гарба́тай | гарба́тым | |
| гарба́тую | гарба́тых ( |
|
| гарба́тай гарба́таю |
гарба́тымі | |
| гарба́тай | гарба́тых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)