гарба́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарба́ты |
гарба́тая |
гарба́тае |
гарба́тыя |
| Р. |
гарба́тага |
гарба́тай гарба́тае |
гарба́тага |
гарба́тых |
| Д. |
гарба́таму |
гарба́тай |
гарба́таму |
гарба́тым |
| В. |
гарба́ты (неадуш.) гарба́тага (адуш.) |
гарба́тую |
гарба́тае |
гарба́тыя (неадуш.) гарба́тых (адуш.) |
| Т. |
гарба́тым |
гарба́тай гарба́таю |
гарба́тым |
гарба́тымі |
| М. |
гарба́тым |
гарба́тай |
гарба́тым |
гарба́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гарба́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
гарба́ты |
гарба́тыя |
| Р. |
гарба́тага |
гарба́тых |
| Д. |
гарба́таму |
гарба́тым |
| В. |
гарба́тага (адуш.) |
гарба́тых (адуш.) |
| Т. |
гарба́тым |
гарба́тымі |
| М. |
гарба́тым |
гарба́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гарба́тая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
гарба́тая |
гарба́тыя |
| Р. |
гарба́тай |
гарба́тых |
| Д. |
гарба́тай |
гарба́тым |
| В. |
гарба́тую |
гарба́тых (адуш.) |
| Т. |
гарба́тай гарба́таю |
гарба́тымі |
| М. |
гарба́тай |
гарба́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
шлю́бны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шлюбу. Шлюбны саюз. Шлюбны абрад. // Прызначаны для шлюбу. Манька каторы раз прымярала ўжо сваё шлюбнае ўбранне. Крапіва.
2. Які мае адносіны да перыяду спарвання ў жывёл. Самцы былі ў шлюбным уборы: спіны ў іх пацямнелі і зрабіліся гарбатыя, сківіцы пагрозліва выгнуліся. Караткевіч. Паветра звініць птушыным гоманам, крыкамі, шлюбнымі злётамі і клопатамі аб сваім доме, аб прыпынішчы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АГУ́ЦІ,
гарбатыя зайцы (Dasyprocta), род млекакормячых атр. грызуноў. 20 відаў. Жывуць каля рэк у трапічных лясах і сухіх саваннах Паўд. і Цэнтр. Амерыкі, в-ва Трынідад і М.Антыльскіх а-воў на выш. да 2 км.
Даўж. цела 41—62 см, хваста 1—3,5 см, маса 1,3—4 кг. Афарбоўка ад ярка-залацістай (D. aguti) да цёмна-шэрай (D. fuliginosa). На доўгіх задніх нагах 3 пальцы. Добра плаваюць. Кормяцца лісцем, пладамі, арэхамі. Шкодзяць плантацыі цукр. трыснягу. Аб’ект палявання.
т. 1, с. 90
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)