Verbum

анлайнавы слоўнік

віхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам.

Віхрыцца пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхры́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віхры́цца несов. вихри́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхры́цца, ‑рыцца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам. Віхрыцца пясок. □ Сняжынкі ляцелі, кружыліся перад машынай, віхрыліся збоку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віху́рыцца несов., см. віхры́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віху́рыцца, ‑рыцца; незак.

Тое, што і віхрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ви́хриться и вихри́ться несов. круці́цца, віхры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхрава́ць

‘узнімаць, кружыць віхрам што-небудзь; віхрыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ви́хрить и вихри́ть несов. и сов. круці́цца, віхры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. што. Узнімаць, кружыць што‑н. віхрам. Вецер ганяў па асфальце паперкі і віхрыў пыл. Карпаў.

2. Віхрыцца. З начной цемры адна за другой выплывалі вадзяныя горы, на вершалінах якіх.. віхрыла пена. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)