віхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам.

Віхрыцца пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхры́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. віхры́цца віхра́цца
Прошлы час
м. віхры́ўся віхры́ліся
ж. віхры́лася
н. віхры́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віхры́цца несов. вихри́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхры́цца, ‑рыцца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам. Віхрыцца пясок. □ Сняжынкі ляцелі, кружыліся перад машынай, віхрыліся збоку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віхры́цца wírbeln vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

віху́рыцца несов., см. віхры́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віху́рыцца, ‑рыцца; незак.

Тое, што і віхрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ви́хриться и вихри́ться несов. круці́цца, віхры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віхрава́ць

‘узнімаць, кружыць віхрам што-небудзь; віхрыцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. віхру́е віхру́юць
Прошлы час
м. віхрава́ў віхрава́лі
ж. віхрава́ла
н. віхрава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час віхру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ви́хрить и вихри́ть несов. и сов. круці́цца, віхры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)