віхры́цца wírbeln vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

whirl

[hwɜ:rl]

1.

v.i.

1) круці́цца, кружы́цца; віхры́цца, вірава́ць

The leaves whirled on the wind — Лі́сьце кружы́лася на ве́тры

2) прано́сіцца; праімча́цца, пракалясі́ць

3) Figur. адчува́ць галавакружэ́ньне

My head is whirling — У мяне́ закружы́лася галава́

2.

n.

1) круце́ньне, кружэ́ньне n.

2) вір -у m.

3) Figur. вір (падзе́яў)

social whirl — вір тава́рыскага жыцьця́

4) галавакружэ́ньне n.

•

- whirl away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)