вы́хадка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Учынак, які парушае агульныя нормы паводзін.

Непрыстойная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́хадка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́хадка вы́хадкі
Р. вы́хадкі вы́хадак
Д. вы́хадцы вы́хадкам
В. вы́хадку вы́хадкі
Т. вы́хадкай
вы́хадкаю
вы́хадкамі
М. вы́хадцы вы́хадках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́хадка ж.

1. (поступок) вы́ходка, вы́пад м., проде́лка;

2. тех. вы́ходка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хадка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Учынак, які парушае агульныя нормы паводзін; нядобразычлівае выступленне, дзеянне. Непрыстойная выхадка. □ Малодшыя камандзіры глядзелі праз пальцы на ўсе выхадкі курсанта. Дамашэвіч. Кандрат.., схапіўшы коней за павады, вывеў іх з баразны. Не спадабалася Рэйтану гэта Кандратава выхадка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігля́рства, -а, н. (разм.).

Паводзіны фігляра або выхадка фігляра (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фо́рталь, -ю, мн. -і, -яў, м. (разм.).

Лоўкая выхадка, нечаканы выбрык.

Выкінуць ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эпата́ж, ‑у, м.

Кніжн. Скандальная выхадка, абураючыя паводзіны.

[Фр. épatage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жа́ртачкі, -чак (разм.).

Забаўная выхадка.

Табе ўсё ж.

Кошцы ж., а мышцы смерць (прыказка).

Не жартачкі (разм.) — пра што-н. важнае, сур’ёзнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́брыквыхадка’ (БРС), вы́брыкі ’дзіўныя паводзіны, фокусы’ (Цых.), укр. вибриквыхадка, жарт; скок’, польск. wybryk ’падскок, выхадка’. Параўн. выбры́кваць ’падскокваць’ (да брыкаць), на значэнне бел. і ўкр. слоў, магчыма, уплывала польск., параўн. рус. курск. ехать выбриком ’ехаць галопам’, данск. вы́брики ’брыканне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́ходка ж. вы́хадка, -кі ж.; разг. вы́брык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)