вы́трываць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што. Цярпліва перанесці (боль, пакуты і пад.); выцерпець.

2. без дап. Праявіць вытрымку, сцярпець.

Не в. і ўмяшацца ў размову.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́трываць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́трываю вы́трываем
2-я ас. вы́трываеш вы́трываеце
3-я ас. вы́трывае вы́трываюць
Прошлы час
м. вы́трываў вы́трывалі
ж. вы́трывала
н. вы́трывала
Загадны лад
2-я ас. вы́трывай вы́трывайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́трываўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́трываць сов.

1. вы́терпеть, вы́держать;

2. стерпе́ть, сдержа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́трываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Цярпліва, стойка перанесці што‑н.; выцерпець. Вытрываць боль. □ Раба састарэў у касмічных падарожжах. Ці хопіць у яго сілы, каб вытрываць дадатковыя дзесяць гадоў? Шыцік.

2. без дап. (звычайна з адмоўем). Праявіць вытрымку, стрыманасць; сцярпець. [Ладынін] рэдка злаваўся, але тут не вытрываў. Шамякін. Палкоўнік у адстаўцы, ведаючы лад у вайсковай справе, не вытрываў і ўмяшаўся ў размову. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгрыза́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да вытрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стерпе́ть сов. сцярпе́ць, стрыва́ць, вы́трываць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дюжить сов., обл. вы́трымаць, вы́трываць; (вытерпеть) вы́церпець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́терпеть сов. вы́церпець, вы́трываць; вы́несці; см. терпе́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заўры́мсціць

‘цярпліва вытрываць, сцярпець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заўры́мшчу заўры́мсцім
2-я ас. заўры́мсціш заўры́мсціце
3-я ас. заўры́мсціць заўры́мсцяць
Прошлы час
м. заўры́мсціў заўры́мсцілі
ж. заўры́мсціла
н. заўры́мсціла
Загадны лад
2-я ас. заўры́мсці заўры́мсціце
Дзеепрыслоўе
прош. час заўры́мсціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устрыва́ць

‘вытрываць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устрыва́ю устрыва́ем
2-я ас. устрыва́еш устрыва́еце
3-я ас. устрыва́е устрыва́юць
Прошлы час
м. устрыва́ў устрыва́лі
ж. устрыва́ла
н. устрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. устрыва́й устрыва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час устрыва́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)