вытво́рнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| н. |
- |
| Н. |
вытво́рнае |
вытво́рныя |
| Р. |
вытво́рнага |
вытво́рных |
| Д. |
вытво́рнаму |
вытво́рным |
| В. |
вытво́рнае |
вытво́рныя |
| Т. |
вытво́рным |
вытво́рнымі |
| М. |
вытво́рным |
вытво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вытво́рная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
вытво́рная |
вытво́рныя |
| Р. |
вытво́рнай |
вытво́рных |
| Д. |
вытво́рнай |
вытво́рным |
| В. |
вытво́рную |
вытво́рныя (неадуш.) |
| Т. |
вытво́рнай вытво́рнаю |
вытво́рнымі |
| М. |
вытво́рнай |
вытво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вытво́рны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вытво́рны |
вытво́рная |
вытво́рнае |
вытво́рныя |
| Р. |
вытво́рнага |
вытво́рнай |
вытво́рнага |
вытво́рных |
| Д. |
вытво́рнаму |
вытво́рнай |
вытво́рнаму |
вытво́рным |
| В. |
вытво́рны |
вытво́рную |
вытво́рнае |
вытво́рныя |
| Т. |
вытво́рным |
вытво́рнай вытво́рнаю |
вытво́рным |
вытво́рнымі |
| М. |
вытво́рным |
вытво́рнай |
вытво́рным |
вытво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вытво́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вытво́рны |
вытво́рная |
вытво́рнае |
вытво́рныя |
| Р. |
вытво́рнага |
вытво́рнай вытво́рнае |
вытво́рнага |
вытво́рных |
| Д. |
вытво́рнаму |
вытво́рнай |
вытво́рнаму |
вытво́рным |
| В. |
вытво́рны (неадуш.) вытво́рнага (адуш.) |
вытво́рную |
вытво́рнае |
вытво́рныя (неадуш.) вытво́рных (адуш.) |
| Т. |
вытво́рным |
вытво́рнай вытво́рнаю |
вытво́рным |
вытво́рнымі |
| М. |
вытво́рным |
вытво́рнай |
вытво́рным |
вытво́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
амі́ны, ‑аў.
Вугляродзістыя злучэнні, вытворныя аміяку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
селені́ды, ‑аў; адз. селенід, ‑у, М ‑дзе, м.
Хімічныя спалучэнні — вытворныя селену.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
словавытво́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да словавытворнасці (у 1 знач.); які служыць для словавытворнасці, утварае вытворныя словы. Словавытворныя суфіксы назоўнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
произво́дный лингв., мат. вытво́рны;
произво́дные слова́ вытво́рныя сло́вы;
произво́дная величина́ вытво́рная велічыня́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сяйво́ ’россып; тое, што сыплецца’ (ТСБМ), ’пасяўная пара’, ’пыл’ (Сцяшк. Сл.). Вытворныя ад сеяць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сямі́к (семикъ) ’конь сямі гадоў’, ’авёс, пасеяны на сёмым тыдні пасля Вялікадня’ (Нас.). Суфіксальныя вытворныя ад сем, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)