вытво́рнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
н. -
Н. вытво́рнае вытво́рныя
Р. вытво́рнага вытво́рных
Д. вытво́рнаму вытво́рным
В. вытво́рнае вытво́рныя
Т. вытво́рным вытво́рнымі
М. вытво́рным вытво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)