вы́рубка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́рубка |
вы́рубкі |
| Р. |
вы́рубкі |
вы́рубак |
| Д. |
вы́рубцы |
вы́рубкам |
| В. |
вы́рубку |
вы́рубкі |
| Т. |
вы́рубкай вы́рубкаю |
вы́рубкамі |
| М. |
вы́рубцы |
вы́рубках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́рубка ж., горн. вы́рубка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рубка ж.
1. (действие) высяка́нне, -ння ср., вы́сечка, -кі ж.; выру́бліванне, -ння ср.; вы́рубка, -кі ж.; см. выруба́ть;
2. (вырубленное место) прост. вы́сечка, -кі ж.;
3. (зарубка) зару́бка, -кі ж., засе́чка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рубка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вырубіць.
2. Месца, дзе высеклі лес; выруб, высечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́рубка (БРС), ’выемка ў канцы бервяна, у якую кладзецца другое бервяно ў вугле’ (Інстр. II). Рус. вы́рубка ’месца, дзе былі высечаны дрэвы’, в.-луж. wurubki ’тс’. Ад выруб або ад вырубіць з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́рубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.
1. Зрубіць, пабудаваць што-н.
Чаго і з сцяны не вырубіш? (загадка).
2. Здабыць руду, вугаль.
Вырубіў 102 тоны вугалю.
|| незак. выруба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вы́рубка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́цераб, -бу м., разг. вы́рубка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расцяро́б, -бу м., в разн. знач. вы́рубка ж., расчи́стка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сечка ж.
1. вы́рубка;
2. вы́резка, вы́сечка;
1, 2 см. вы́сечы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высяка́нне ср.
1. вы́рубка ж.;
2. высека́ние;
1, 2 см. высяка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)