вы́рубка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́рубка | вы́рубкі | |
| вы́рубкі | вы́рубак | |
| вы́рубцы | вы́рубкам | |
| вы́рубку | вы́рубкі | |
| вы́рубкай вы́рубкаю |
вы́рубкамі | |
| вы́рубцы | вы́рубках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)