Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рубка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. вырубіць.
2. Месца, дзе высеклі лес; выруб, высечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́рубкаж.
1.разм. (дзеянне) Ábholzen n -s;
вы́рубка ле́су Hólzeinschlag m -(e)s, -schläge; гл. высечка 1;
2.гл. вырyб
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Вы́рубка (БРС), ’выемка ў канцы бервяна, у якую кладзецца другое бервяно ў вугле’ (Інстр. II). Рус.вы́рубка ’месца, дзе былі высечаны дрэвы’, в.-луж.wurubki ’тс’. Ад выруб або ад вырубіць з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́рубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.
1. Зрубіць, пабудаваць што-н.
Чаго і з сцяны не вырубіш? (загадка).
2. Здабыць руду, вугаль.
Вырубіў 102 тоны вугалю.
|| незак.выруба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.вы́рубка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́цераб, -бу м., разг.вы́рубкаж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расцяро́б, -бу м., в разн. знач.вы́рубкаж., расчи́стка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Káhlschlag
m -(e)s, -schläge лес. суцэ́льная вы́рубка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)