выпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.

1. гл. выпрацаваць.

2. Тое, што выпрацавана, выраблена.

Дзённая в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выпрацо́ўка выпрацо́ўкі
Р. выпрацо́ўкі выпрацо́вак
Д. выпрацо́ўцы выпрацо́ўкам
В. выпрацо́ўку выпрацо́ўкі
Т. выпрацо́ўкай
выпрацо́ўкаю
выпрацо́ўкамі
М. выпрацо́ўцы выпрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпрацо́ўка ж. вы́работка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрацоўваць — выпрацаваць.

2. Тое, што выпрацавана. Дзённая выпрацоўка. Нормы выпрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́працаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны; зак., што.

1. Зрабіць пэўную колькасць работы; вырабіць.

В. норму.

2. Стварыць, развіць, адпрацаваць.

В. план сумесных дзеянняў.

В. стойкі характар.

В. добры стыль.

|| незак. выпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпрацо́ўванне, -я, н. і выпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рабатак, -тку, м.

Тое, што і выпрацоўка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рабатак, -тку м., см. выпрацо́ўка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шурф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Неглыбокая вертыкальная горная выпрацоўка для разведвання выкапняў, для ўзрыўных работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

|| прым. штрэ́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аккумули́рующий прил. акумулі́руючы;

аккумули́рующая вы́работка акумулі́руючая выпрацо́ўка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)