выпрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрацоўваць — выпрацаваць.
2. Тое, што выпрацавана. Дзённая выпрацоўка. Нормы выпрацоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)