вызваля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вызваля́ю вызваля́ем
2-я ас. вызваля́еш вызваля́еце
3-я ас. вызваля́е вызваля́юць
Прошлы час
м. вызваля́ў вызваля́лі
ж. вызваля́ла
н. вызваля́ла
Загадны лад
2-я ас. вызваля́й вызваля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вызваля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вызваля́ць несов.

1. освобожда́ть, высвобожда́ть;

2. (спасать) избавля́ть, освобожда́ть; (из беды) выруча́ть;

3. увольня́ть, освобожда́ть;

1-3 см. вы́зваліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вызваліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́зваліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. каго-што. Зрабіць свабодным.

В. арыштаваных.

2. што. Вярнуць назад (захопленае ворагам).

В. горад ад захопнікаў.

3. каго (што). Даць каму-н. магчымасць не рабіць чаго-н., пазбавіць ад чаго-н.; выратаваць ад чаго-н.

В. ад дзяжурства.

Вызвалены работнік (які выконвае грамадскія абавязкі з вызваленнем ад вытворчай работы). В. ад пакарання.

4. каго (што). Звольніць, зняць з работы.

В. ад займаемай пасады.

5. каго-што. Выслабаніць ад чаго-н. грувасткага, цяжкага і пад.

В. рукі.

6. што. Апаражніць, ачысціць.

В. месца для шафы.

В. кніжную паліцу.

В. нумар у гасцініцы (выехаць з яго).

|| незак. вызваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вызвале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камісава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго (што) (разм.).

Вызваліць (вызваляць) на медыцынскай камісіі ад ваеннай службы, работы і пад. па стане здароўя.

К. раненага.

|| наз. камісава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

освобожда́ть несов.

1. вызваля́ць;

2. (увольнять) вызваля́ць;

3. (опорожнять) апаражня́ць;

4. (очищать) ачышча́ць;

5. (руки) апро́стваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да вызваліцца.

2. Зал. да вызваляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амнісці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго.

Вызваліць (вызваляць) па амністыі. Амнісціраваць засуджаных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгла́бваць

‘вызваляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выгла́бваю выгла́бваем
2-я ас. выгла́бваеш выгла́бваеце
3-я ас. выгла́бвае выгла́бваюць
Прошлы час
м. выгла́бваў выгла́бвалі
ж. выгла́бвала
н. выгла́бвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час выгла́бваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

избавля́ть несов. збаўля́ць, пазбаўля́ць; (спасать) вырато́ўваць; (освобождать) вызваля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)