вы́гляд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́гляд |
| Р. |
вы́гляду |
| Д. |
вы́гляду |
| В. |
вы́гляд |
| Т. |
вы́глядам |
| М. |
вы́глядзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́гляд, -у, М -дзе, м.
1. Знешнасць, вонкавае аблічча; стан.
Здаровы в.
Шарападобны в.
З вучоным выглядам.
2. У спалучэнні з прыназоўнікамі «з», «на», «пад» утварае прыслоўныя словазлучэнні ў знач. знешне.
На в. або з выгляду ён яшчэ маладжавы.
◊
Для выгляду — каб толькі здавалася.
Не падаць (або не паказаць) выгляду — не даць заўважыць, зразумець што-н.
Пад выглядам каго-чаго (разм.) — пад маркай каго-, чаго-н., выдаючы за каго-, што-н.
Рабіць выгляд — прыкідвацца, прытварацца.
У выглядзе чаго — у форме чаго-н.
Выклаў даклад у выглядзе тэзісаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́гляд, -ду м., в разн. знач. вид; (внешний облик — ещё) вне́шность ж., нару́жность ж., о́блик; (кажущийся, внешний — ещё) ви́димость; (положение корпуса — ещё) оса́нка ж.;
здаро́вы в. — здоро́вый вид;
го́рды в. — го́рдый вид (го́рдая оса́нка);
агу́льны в. мясцо́васці — о́бщий вид ме́стности;
в. го́рада — вид (о́блик, нару́жность) го́рода;
прыня́ць незале́жны в. — приня́ть незави́симый вид (незави́симую оса́нку);
кні́га зне́шнім ~дам перасягну́ла мае́ спадзява́нні — кни́га вне́шним ви́дом (вне́шностью) превзошла́ мои́ ожида́ния;
панчо́ха зніма́ецца з пло́скіх машы́н у ~дзе разго́рнутага палатна́ — чуло́к снима́ется с пло́ских маши́н в ви́де развёрнутого полотна́;
◊ для ~ду — для ви́да;
на в., з ~ду — на вид, с ви́ду;
не пада́ць (не паказа́ць) ~ду — не пода́ть (не показа́ть) ви́ду;
пад ~дам — (чаго) под ви́дом (чего);
рабі́ць в. — де́лать вид;
у ~дзе — (чаго) в ви́де (чего)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́гляд, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Вонкавае аблічча. Чалавек быў няголены, і гэта надавала яму пажылы выгляд, насуперак маладому позірку вачэй. Мележ. Слухаючы старшыню, карэспандэнт разглядаў фота ў альбоме.., мабыць, параўноўваючы цяперашні яго выгляд з тым, што было на здымках. Шахавец. // Знешняе аблічча чалавека як праяўленне яго ўнутранага стану, характару. Здаровы выгляд. Незалежны выгляд. □ Вочы дзяўчыны радасна смяяліся, хоць выгляд у яе быў паніклы і разгублены. Ракітны. Ад свайго бацькі Рыгор пераняў.. добрую шырокую натуру, мяккі і гасцінны выгляд. Гартны.
2. Знешні абрыс, контур прадмета. Усе .. [жыхары вёскі] былі заўзятыя паляўнічыя, захопліваліся адным толькі выглядам стрэльбы. Колас.
3. У спалучэнні з прыназ. «з», «на», «пад» утварае прыслоўныя словазлучэнні ў значэнне знешне. З выгляду гэты чалавек спакойны. □ Нязграбны на выгляд дзік вельмі спрытны і рухавы. В. Вольскі.
•••
Для выгляду — каб толькі здавалася.
Не падаць (не паказаць) выгляду гл. падаць.
Пад выглядам каго-чаго — пад маркай каго-чаго, выдаючы за каго‑, што‑н. [Міхал:] — Пад выглядам альтанак домікі будуюць, скляпы і чорт ведае што яшчэ там. Карпаў.
Рабіць выгляд гл. рабіць.
У выглядзе чаго — у форме чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́гляд ’від, знешнасць’ (Байк. і Некр.); ’погляд’ (Нас.); ’знешнасць’ (Касп., Гарэц.). Утворана ад выгляда́ць ’вызіраць; мець выгляд’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выгляд, знешнасць; твар, аблічча, воблік, фізіяномія (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
мець выгляд, выглядаць
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ві́д
‘перспектыва; выгляд’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ві́д |
ві́ды |
| Р. |
ві́ду |
ві́даў |
| Д. |
ві́ду |
ві́дам |
| В. |
ві́д |
ві́ды |
| Т. |
ві́дам |
ві́дамі |
| М. |
ві́дзе
віду́ |
ві́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́раз
‘ад вы+ражаць; знешні выгляд’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́раз |
вы́разы |
| Р. |
вы́разу |
вы́разаў |
| Д. |
вы́разу |
вы́разам |
| В. |
вы́раз |
вы́разы |
| Т. |
вы́разам |
вы́разамі |
| М. |
вы́разе |
вы́разах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
страшы́лішча
‘тое, што мае страшны выгляд’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
страшы́лішча |
страшы́лішчы |
| Р. |
страшы́лішча |
страшы́лішч
страшы́лішчаў |
| Д. |
страшы́лішчу |
страшы́лішчам |
| В. |
страшы́лішча |
страшы́лішчы |
| Т. |
страшы́лішчам |
страшы́лішчамі |
| М. |
страшы́лішчы |
страшы́лішчах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)