во́дмель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. во́дмель во́дмелі
Р. во́дмелі во́дмелей
во́дмеляў
Д. во́дмелі во́дмелям
В. во́дмель во́дмелі
Т. во́дмеллю во́дмелямі
М. во́дмелі во́дмелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

во́дмель ж. о́тмель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́дмель, ‑і, ж.

Мелкае месца каля берага. На пясчанай водмелі ляжалі перакуленыя лодкі. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́дмель ’неглыбокае месца ў рацэ, возеры’ (БРС, Яшк., Інстр. I, КТС). Рус. о́тмель, укр. ві́дміль, ст.-польск. odmiel ’тс’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад мель (гл.) (Юркоўскі, Ukr. hydrogr., 132).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Падводная водмель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́ль, -і, мн. -і, -ей і (радзей) адме́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Тое, што і водмель.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́ліна ж., см. во́дмель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́ль ж., см. во́дмель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́нка

‘водмель’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ба́нка ба́нкі
Р. ба́нкі ба́нак
Д. ба́нцы ба́нкам
В. ба́нку ба́нкі
Т. ба́нкай
ба́нкаю		 ба́нкамі
М. ба́нцы ба́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэльф, ‑а, м.

Спец. Прыбярэжная частка дна сусветнага акіяна вакол мацерыка; мацерыковая водмель.

[Англ. shelf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)