Во́дмель ’неглыбокае месца ў рацэ, возеры’ (БРС, Яшк., Інстр. I, КТС). Рус. о́тмель, укр. ві́дміль, ст.-польск. odmiel ’тс’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад мель (гл.) (Юркоўскі, Ukr. hydrogr., 132).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)