вало́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вало́сны |
вало́сная |
вало́снае |
вало́сныя |
| Р. |
вало́снага |
вало́снай
вало́снае |
вало́снага |
вало́сных |
| Д. |
вало́снаму |
вало́снай |
вало́снаму |
вало́сным |
| В. |
вало́сны (неадуш.)
вало́снага (адуш.) |
вало́сную |
вало́снае |
вало́сныя (неадуш.)
вало́сных (адуш.) |
| Т. |
вало́сным |
вало́снай
вало́снаю |
вало́сным |
вало́снымі |
| М. |
вало́сным |
вало́снай |
вало́сным |
вало́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вало́сны волосно́й;
~ная тру́бка — волосна́я тру́бка;
~ныя сасу́ды — анат. волосны́е сосу́ды
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вало́сны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Тое, што і капілярны. Валосная трубка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
волосно́й физ. вало́сны;
волосны́е сосу́ды вало́сныя сасу́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валасны́ I волостно́й;
~на́я ўпра́ва — ист. волостно́е правле́ние
валасны́ II, см. вало́сны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Валасажа́р ’сузор’е Вялікай Мядзведзіцы, Плеяды’ (Бяльк.). Іншыя назвы вісыжар, валоскі, валосны, стажары (гл.). Рус. волосожары, стожары, висожары, тул. сожар, сажар ’тс’, укр. волосожар, ц.-слав. власожельць, власожелишти, власожилишти, власожалицѧ ’тс’ (Сразн., 1, 270), серб.-харв. вла̏шићи ’тс’. Апошняе Міклашыч (394) звязвае з волох, влах, старой назвай раманскіх народаў. Наяўнасць назваў тыпу валоскі, валосны, рус. волосыни, ст.-рус. волосыни ’тс’ дало падставу звязаць назву сузор’я з волас (Праабражэнскі, 1, 93; Фасмер, 1, 343; Рудніцкі, 1, 469; Скок, 3, 609). Такім чынам, існавалі, відаць, дзве назвы Плеяды — ад волас і ад стажара (Фасмер, 3, 764), якія былі збліжаны і кантамінаваны. Вісыжар, магчыма, з’яўляецца другасным утварэннем, узнікшым у выніку змешвання валасы і вісы, віскі ’валасы на скронях’ (версія В. У. Мартынава).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)