вале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Малодшая фігура ў ігральных картах.

Званковы в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вале́т м., карт. вале́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вале́т карт. вале́т, -та м., ні́жнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Малодшая фігура ў ігральных картах. Званковы валет.

[Фр. valet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вале́т (БРС). Праз рус. валет з франц. valet ’слуга’ (Праабражэнскі, 1, 63; Шанскі, 1, В, 11; Рудніцкі, 1, 300).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ні́жнік м., карт., уст. вале́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

званко́вы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да звонак, звонкі. Званковы валет. Званковая дзевятка.

званко́вы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да званка. Званковая кнопка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́жнік, ‑а, м.

Уст. Малодшая фігура ў ігральных картах; валет. У першай кучцы [карт] пасярэдзіне аказаўся .. туз, а з краю — званковая дзевятка, з другога — [к]растовы ніжнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ні́жнік ’валет (у картах)’ (Нас., Бяльк.), укр. ни́жник ’тс’, польск. niżnik ’тс’. Відаць, да ніжні, г. зн. ’які знаходзіцца ў паслядоўнасці буйных картаў на самым нізе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бічава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; незак., каго-што.

Біць, хвастаць бізуном, бічом. / Аб падобным уздзеянні чым‑н. на што‑н. Да крыві мне грудзі, твар Шторм бічаваў балюча. Танк. // перан. Выкрываць недахопы, рэзка крытыкаваць. З агідай бічаваў паэт духоўнае ўбоства ў вершах «Званковы валет», «На шашы». Лойка. Гаруе Насця і бічуе Сама сябе за свой парыў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)