ні́жнік, ‑а, м.
Уст. Малодшая фігура ў ігральных картах; валет. У першай кучцы [карт] пасярэдзіне аказаўся .. туз, а з краю — званковая дзевятка, з другога — [к]растовы ніжнік. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)