бібліятэ́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бібліятэ́ка бібліятэ́кі
Р. бібліятэ́кі бібліятэ́к
Д. бібліятэ́цы бібліятэ́кам
В. бібліятэ́ку бібліятэ́кі
Т. бібліятэ́кай
бібліятэ́каю		 бібліятэ́камі
М. бібліятэ́цы бібліятэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

1. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі для грамадскага карыстання.

Нацыянальная б.

Беларусі.

2. Збор кніг, якія з’яўляюцца прыватнай або грамадскай уласнасцю, а таксама памяшканне, дзе яны захоўваюцца.

Б. вучонага.

3. Назва серыі кніг пэўнай тэматыкі.

Б. паэта.

Б. настаўніка.

|| памянш. бібліятэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 3 знач.).

|| прым. бібліятэ́чны, -ая, -ае.

Бібліятэчная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка ж. библиоте́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

1. Падабраны пэўным чынам збор кніг, які з’яўляецца прыватнай або грамадскай уласнасцю. Класная бібліятэка. □ Кніг з сабой [Валерый] захапіў мала, усе даўно перачытаў, а ў прарабавай бібліятэцы толькі тэхнічныя даведнікі і падручнікі. Б. Стральцоў. У дзедавай бібліятэцы я натрапіў на зборы легенд і казак. Бядуля. // Назва серыі кніг, блізкіх па тыпу або прызначаных для пэўнай катэгорыі чытачоў. Бібліятэка настаўніка. Бібліятэка паэта.

2. Установа, якая збірае і захоўвае кнігі і іншыя друкаваныя і рукапісныя творы, прапагандуе і выдае кнігі чытачам. Гарадская бібліятэка. Публічная бібліятэка. Дзяржаўная бібліятэка БССР імя У. І. Леніна. □ І цяпер нікога з хлопцаў у пакоі не было: хто пайшоў у бібліятэку, хто ў кіно. Шахавец. // Будынак названай установы; пакой, у якім захоўваюцца кнігі.

•••

Бібліятэка-чытальня — бібліятэка з залай для чытання, якая абслугоўвае масавага чытача.

Бібліятэка-перасоўка — бібліятэка, якая перыядычна мяняе сваё месцазнаходжанне.

[Грэч. biblíon — кніга і thēkē — сховішча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бібліятэ́ка. Рус. библиоте́ка, укр. бібліоте́ка. З лац. (магчыма, праз польск.) bibliotheca < грэч. βιβλιοθήκη (да βιβλίον ’кніга’ і θήκη ’склад, сховішча’). Фасмер, 1, 164; Шахскі, 1, Б, 115; Кузняцоў, ЭИРЯ, 1, 39–45. Ст.-бел. библиотека, быблиотека (Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бібліятэ́ка-перасо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бібліятэ́ка-перасо́ўка бібліятэ́кі-перасо́ўкі
Р. бібліятэ́кі-перасо́ўкі бібліятэ́к-перасо́вак
Д. бібліятэ́цы-перасо́ўцы бібліятэ́кам-перасо́ўкам
В. бібліятэ́ку-перасо́ўку бібліятэ́кі-перасо́ўкі
Т. бібліятэ́кай-перасо́ўкай
бібліятэ́каю-перасо́ўкаю		 бібліятэ́камі-перасо́ўкамі
М. бібліятэ́цы-перасо́ўцы бібліятэ́ках-перасо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка-чыта́льня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бібліятэ́ка-чыта́льня бібліятэ́кі-чыта́льні
Р. бібліятэ́кі-чыта́льні бібліятэ́к-чыта́льняў
Д. бібліятэ́цы-чыта́льні бібліятэ́кам-чыта́льням
В. бібліятэ́ку-чыта́льню бібліятэ́кі-чыта́льні
Т. бібліятэ́кай-чыта́льняй
бібліятэ́каю-чыта́льняю		 бібліятэ́камі-чыта́льнямі
М. бібліятэ́цы-чыта́льні бібліятэ́ках-чыта́льнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка-перасо́ўка ж. библиоте́ка-передви́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібліятэ́ка-чыта́льня ж. библиоте́ка-чита́льня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

библиоте́ка бібліятэ́ка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)