Verbum

анлайнавы слоўнік

бялкі́, -ко́ў (ед. бяло́к, -лка́ м.) обл., геогр. белки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяло́к

‘арганічнае рэчыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бяло́к

‘частка птушынага яйца; абалонка вока’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

белки́ геогр. бялкі́, -ко́ў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антыце́лы, -це́л, адз. антыце́ла, -а, н. (спец.).

Складаныя бялкі — рэчывы, якія ўтвараюцца ў арганізме пры ўвядзенні ў яго чужародных бялкоў, бактэрый і нейтралізуюць іх шкоднае дзеянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глабуля́рны спец. глобуля́рный;

~ныя бялкі́ — глобуля́рные белки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глобуля́рный физиол. глабуля́рны;

глобуля́рные белки́ глабуля́рныя бялкі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суфле́, нескл., н.

Назва кулінарных вырабаў (кандытарскіх, малочных, мясных), у склад якіх уваходзяць узбітыя бялкі.

[Фр. souffle ад souffler — дуць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пепсі́н, ‑у, м.

Спец. Неабходны для стрававання фермент страўнікавага соку, здольны расшчапляць бялкі; лякарства з такога ферменту.

[Ад грэч. pepsis — страваванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэі́ды, ‑аў; адз. пратэід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Складаныя бялкі — злучэнне простых бялкоў з небялковым рэчывам.

[Ад грэч. prōtos — першы і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)