пепсі́н, ‑у, м.
Спец. Неабходны для стрававання фермент страўнікавага соку, здольны расшчапляць бялкі; лякарства з такога ферменту.
[Ад грэч. pepsis — страваванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)