бу́ка м. и ж., разг., уст.

1. детск. мэ́ма, -мы ж.; бэ́ба, -бы ж.;

2. перен. (о нелюдимом человеке) насу́па, -пы м. и ж., сугне́й, -не́я м.;

смотре́ть бу́кой глядзе́ць сугне́ем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бу́ка1 ’кузурка’ (Нас.). Параўн. рус. бука́шка ’тс’, якое Фасмер (1, 236) звязвае з бу́кать, буча́ть, а Трубачоў (Дополн., 1, 236) з польскім bąk ’жук’.

Бу́ка2 ’глыбокае месца ў рацэ’. Гл. бук2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бу́к
Р. Бу́ка
Д. Бу́ку
В. Бу́к
Т. Бу́кам
М. Бу́ку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Усві́ж-Бу́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Усві́ж-Бу́к
Р. Усві́ж-Бу́ка
Д. Усві́ж-Бу́ку
В. Усві́ж-Бу́к
Т. Усві́ж-Бу́кам
М. Усві́ж-Бу́ку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́к

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бу́к бу́кі
Р. бу́ка бу́каў
Д. бу́ку бу́кам
В. бу́к бу́кі
Т. бу́кам бу́камі
М. бу́ку бу́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насу́па м. и ж., разг. бу́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сугне́й м., разг. бирю́к, бу́ка, нелюди́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бук (род. бу́ка, (о древесине и собир.) бу́ку) м., бот. бук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

букI бот. бук, род. бу́ка и (о древесине и собир.) бу́ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бирю́к

1. обл. воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.;

2. перен. воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.; (бука) сугне́й, -не́я м.;

смотре́ть бирюко́м глядзе́ць во́ўкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)