бирю́к

1. обл. воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.;

2. перен. воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.; (бука) сугне́й, -не́я м.;

смотре́ть бирюко́м глядзе́ць во́ўкам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)