Бу́ка1 ’кузурка’ (Нас.). Параўн. рус. бука́шка ’тс’, якое Фасмер (1, 236) звязвае з бу́кать, буча́ть, а Трубачоў (Дополн., 1, 236) з польскім bąk ’жук’.

Бу́ка2 ’глыбокае месца ў рацэ’. Гл. бук2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)