берасцяны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. берасцяны́ берасцяна́я берасцяно́е берасцяны́я
Р. берасцяно́га берасцяно́й
берасцяно́е		 берасцяно́га берасцяны́х
Д. берасцяно́му берасцяно́й берасцяно́му берасцяны́м
В. берасцяны́ (неадуш.) берасцяно́ю берасцяно́е берасцяны́я (неадуш.)
Т. берасцяны́м берасцяно́й
берасцяно́ю		 берасцяны́м берасцяны́мі
М. берасцяны́м берасцяно́й берасцяны́м берасцяны́х

Іншыя варыянты: берасця́ны.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

берасця́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. берасця́ны берасця́ная берасця́нае берасця́ныя
Р. берасця́нага берасця́най
берасця́нае		 берасця́нага берасця́ных
Д. берасця́наму берасця́най берасця́наму берасця́ным
В. берасця́ны (неадуш.)
берасця́нага (адуш.)		 берасця́ную
берасця́наю		 берасця́нае берасця́ныя (неадуш.)
берасця́ных (адуш.)
Т. берасця́ным берасця́най
берасця́наю		 берасця́ным берасця́нымі
М. берасця́ным берасця́най берасця́ным берасця́ных

Іншыя варыянты: берасцяны́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

берасця́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бяросты; зроблены з бяросты. Берасцяны кошык. Берасцяная труба. Берасцяны дзёгаць. □ Я хацеў табе сёння Ліст пісаць на кары берасцянай, Як пісалі калісьці Каханым сваім Палачане. Лойка.

•••

Берасцяныя граматы гл. грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чмялі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чмяля, уласцівы яму. Чмяліны мёд. □ Маленькіх пчаляроў у Пуцілкавічах было многа. У час сенакосу яны збіралі чмяліныя гнёзды і пераносілі іх у свае берасцяныя вуллі. С. Александровіч. // Такі, як у чмяля (пра гул, голас). Струн гітарных гул чмяліны, Кастаньет бусліны клёкат. Дзве ружовых гітарысткі Абарвалі дзве струны. Панчанка. Манатонны, нудны постук колаў чмяліным гудам поўз у вушы. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ка́верць ’бяссэнсіца’ (круп., Жакава, Совещание по ОЛА, 198), ’скажэнне гучання слова, няяснае вымаўленне, хлусня’ (Жакава, там жа), параўн. «каверць у чалавека, што слухаць непрыемна». Структурны паралелізм са словам каверт ’яма з вадой і інш.’ відавочны, што датычыць семантычнага боку, параўн. рус. дыял. вертега ’хлуслівы чалавек, хлус і пад.’, вертеть ’падманваць’. Падобнымі ўтварэннямі да прыведзеных вышэй з’яўляюцца і кавярзня ’хлусня’, кавярзні ’лапці’, да кавярзаць < коверзати ’плясці’. Да апошняга параўн. яшчэ рус. дыял. вертни ’берасцяныя лапці’ і верть ’тоўстая баваўняная пража, баваўняныя вяровачкі, звітыя рукамі, з якіх плятуць лапці і ткуць папоны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гра́мата ж. гра́мота;

вучы́цца ~маце — учи́ться гра́моте;

○ ганаро́вая г. — почётная гра́мота;

ахо́ўная — г. охра́нная гра́мота;

даро́ўная г. — да́рственная гра́мота;

вяры́цельная г. — дип. вери́тельная гра́мота;

берасця́ныя ~ты — берестяны́е гра́моты;

◊ кіта́йская г. — кита́йская гра́мота;

фі́лькава г. — фи́лькина гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)