бе́гство ср. уцёкі, -каў мн., ед. уцёк, -ку м. (употребляется преимущественно во мн.); уцяка́цтва, -ва ср.;

обрати́ть в бе́гство прыму́сіць уцяка́ць;

обрати́ться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) наўцёкі;

спаса́ться бе́гством ратава́цца ўцёкамі (уцяка́цтвам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцёкі ед. нет бе́гство ср.; побе́г м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побежа́ть сов.

1. пабе́гчы;

2. (обратиться в бегство) кі́нуцца ўцяка́ць, кі́нуцца наўцёкі;

мальчи́шки в па́нике побежа́ли хлапчукі́ ў па́ніцы кі́нуліся ўцяка́ць (наўцёкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбега́ние ср.

1. збяга́нне, -ння ср.; сцяка́нне, -ння ср.;

2. уцяка́нне, -ння ср., збяга́нне, -ння ср.; (бегство — ещё) уцёкі, -каў мн.; см. сбега́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бега́

1. (скачки) ска́чкі, -чак ед. нет;

2. (место скачек) іпадро́м, -ма м.;

3. (бегство) уст. уцёкі, -каў мн.;

быть в бега́х быць на ўцёках, быць бе́глым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

побе́гI м. (бегство) уцёкі, -каў, ед. уцёк, -ку м. (употребляется преимущественно во мн.);

соверша́ть (соверши́ть) побе́г уцяка́ць (уцячы́);

он соверши́л пять побе́гов из тюрьмы́ ён пяць разо́ў уцяка́ў з турмы́;

план побе́га план уцёкаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ухо́дI м. (действие по глаг. уходи́тьI)

1. адыхо́д, -ду м.; (выход) вы́хад, -ду м.; (исчезновение) знікне́нне, -ння ср.; неоконч. зніка́нне, -ння ср.; пакіда́нне, -ння ср.;

2. (бегство) уцёкі, -каў ед. нет, уцяка́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрати́ться

1. (повернуться) павярну́цца;

2. перен. (устремиться, направиться) накірава́цца, кі́нуцца;

3. (превратиться) перавярну́цца (у каго); ператвары́цца (у што); абярну́цца (у каго, у што, кім, чым); стаць (кім-небудзь, чым-небудзь);

4. (в результате убеждения склониться к чему-л.) перавярну́цца (у што); схілі́цца (да чаго);

5. (прибегнуть к чему-л.) звярну́цца (да чаго);

6. (отнестись, адресоваться к кому-л.) звярнуцца (да каго);

обрати́ться в бе́гство пусці́цца наўцёкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрати́ть сов.

1. (повернуть) павярну́ць;

обрати́ть ору́жие на неприя́теля павярну́ць збро́ю су́праць во́рага;

2. перен. (устремить, направить) звярну́ць, накірава́ць;

обрати́ть взгляд накірава́ць по́зірк;

3. (превратить) перавярну́ць (у каго, што); ператвары́ць (у што); абярну́ць (у каго, у што);

обрати́ть пусты́ню в цвету́щий край ператвары́ць пусты́ню ў квітне́ючы край (зрабі́ць пусты́ню квітне́ючым кра́ем);

4. (склонить) перавярну́ць (у што); схілі́ць (да чаго);

обрати́ть в свою́ ве́ру схілі́ць да сваёй ве́ры;

обрати́ть в бе́гство прыму́сіць уця́каць, прыму́сіць да ўцёкаў;

обрати́ть в шу́тку перавярну́ць на жарт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́риться

1. уда́рыцца, вы́цяцца; (стукнуться) сту́кнуцца;

он уда́рился голово́й ён уда́рыўся (вы́цяўся, сту́кнуўся) галаво́й;

2. (попасть во что) сту́кнуцца (у што, аб што);

3. перен. (начать усиленно заниматься чем-л.) разг. узя́цца (за што-небудзь); пусці́цца; пача́ць (рабі́ць што-не́будзь);

уда́риться в рабо́ту узя́цца за пра́цу (рабо́ту);

уда́риться в воспомина́ния пусці́цца ва ўспамі́ны, пача́ць успаміна́ць;

уда́риться в слёзы пача́ць мо́цна пла́каць;

4. перен., разг. кі́нуцца; (пуститься) пусці́цца;

уда́риться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) бе́гчы;

уда́риться из одно́й кра́йности в другу́ю кі́нуцца з адно́й кра́йнасці ў другу́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)