побежа́ть сов.

1. пабе́гчы;

2. (обратиться в бегство) кі́нуцца ўцяка́ць, кі́нуцца наўцёкі;

мальчи́шки в па́нике побежа́ли хлапчукі́ ў па́ніцы кі́нуліся ўцяка́ць (наўцёкі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)