асу́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́шаны асу́шаная асу́шанае асу́шаныя
Р. асу́шанага асу́шанай
асу́шанае		 асу́шанага асу́шаных
Д. асу́шанаму асу́шанай асу́шанаму асу́шаным
В. асу́шаны (неадуш.)
асу́шанага (адуш.)		 асу́шаную асу́шанае асу́шаныя (неадуш.)
асу́шаных (адуш.)
Т. асу́шаным асу́шанай
асу́шанаю		 асу́шаным асу́шанымі
М. асу́шаным асу́шанай асу́шаным асу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́шаны асу́шаная асу́шанае асу́шаныя
Р. асу́шанага асу́шанай
асу́шанае		 асу́шанага асу́шаных
Д. асу́шанаму асу́шанай асу́шанаму асу́шаным
В. асу́шаны (неадуш.)
асу́шанага (адуш.)		 асу́шаную асу́шанае асу́шаныя (неадуш.)
асу́шаных (адуш.)
Т. асу́шаным асу́шанай
асу́шанаю		 асу́шаным асу́шанымі
М. асу́шаным асу́шанай асу́шаным асу́шаных

Кароткая форма: асу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

асу́шаны в разн. знач. осу́шенный; см. асушы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

новаасу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Асушаны нядаўна. Мы аглядалі пасевы на новаасушаных землях. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́льдэр, ‑а, м.

Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.

[Гал. polder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осу́шенный

1. асу́шаны, мног. паасу́шваны;

2. вы́піты; пераку́лены; см. осуши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарысто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Знаходзіць прымяненне дзе‑н., у чым‑н. Дальні канец балота, які называўся Рогам, быў асушаны не поўнасцю і скарыстоўваўся пад сенажаці. Шамякін.

2. Зал. да скарыстоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асушы́ць, асушу́, асу́шыш, асу́шыць; асу́шаны; зак., што.

1. Зрабіць сухім.

А. балота.

2. Выпіць тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым-н. (разм.).

А. бакал.

◊

Асушыць вочы — перастаць плакаць (высок.).

Асушыць слёзы каму-н. — суцешыць (высок.).

|| незак. асу́шваць, -аю, -аеш, -ае і асуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. асушэ́нне, -я, н. і асу́шка, -і, ДМ -шцы, ж. (да 1 знач.; спец.); прым. асуша́льны, -ая, -ае (паводле 1 знач.; спец.).

Асушальныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)