по́льдэр, ‑а, м.
Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.
[Гал. polder.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)