асу́шаны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			асу́шаны | 
					асу́шаная | 
					асу́шанае | 
					асу́шаныя | 
					
		
			| Р. | 
			асу́шанага | 
					асу́шанай асу́шанае | 
					асу́шанага | 
					асу́шаных | 
					
		
			| Д. | 
			асу́шанаму | 
					асу́шанай | 
					асу́шанаму | 
					асу́шаным | 
					
		
			| В. | 
			асу́шаны (неадуш.) асу́шанага (адуш.) | 
					асу́шаную | 
					асу́шанае | 
					асу́шаныя (неадуш.) асу́шаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			асу́шаным | 
					асу́шанай асу́шанаю | 
					асу́шаным | 
					асу́шанымі | 
					
		
			| М. | 
			асу́шаным | 
					асу́шанай | 
					асу́шаным | 
					асу́шаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
асу́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			асу́шаны | 
					асу́шаная | 
					асу́шанае | 
					асу́шаныя | 
					
		
			| Р. | 
			асу́шанага | 
					асу́шанай асу́шанае | 
					асу́шанага | 
					асу́шаных | 
					
		
			| Д. | 
			асу́шанаму | 
					асу́шанай | 
					асу́шанаму | 
					асу́шаным | 
					
		
			| В. | 
			асу́шаны (неадуш.) асу́шанага (адуш.) | 
					асу́шаную | 
					асу́шанае | 
					асу́шаныя (неадуш.) асу́шаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			асу́шаным | 
					асу́шанай асу́шанаю | 
					асу́шаным | 
					асу́шанымі | 
					
		
			| М. | 
			асу́шаным | 
					асу́шанай | 
					асу́шаным | 
					асу́шаных | 
					
		
 
	Кароткая форма: асу́шана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
асу́шаны в разн. знач. осу́шенный; см. асушы́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
асу́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад асушыць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
асу́шаны
1. trócken, tróckengelegt, entwässert;
2. (выпіты да дна) geléert, áusgetrunken
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
новаасу́шаны, ‑ая, ‑ае.
Асушаны нядаўна. Мы аглядалі пасевы на новаасушаных землях. Пестрак.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
по́льдэр, ‑а, м.
Спец. Адгароджаны ад мора дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа Паўночнага мора.
[Гал. polder.]
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
осу́шенный
1. асу́шаны, мног. паасу́шваны;
2. вы́піты; пераку́лены; см. осуши́ть;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
скарысто́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Знаходзіць прымяненне дзе‑н., у чым‑н. Дальні канец балота, які называўся Рогам, быў асушаны не поўнасцю і скарыстоўваўся пад сенажаці. Шамякін.
2. Зал. да скарыстоўваць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
по́льдэр
(гал. polder)
адгароджаны ад мора, возера або ракі дамбай, асушаны і апрацаваны нізінны ўчастак пабярэжжа узбярэжжа.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)