апрацо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апрацо́ўка апрацо́ўкі
Р. апрацо́ўкі апрацо́вак
Д. апрацо́ўцы апрацо́ўкам
В. апрацо́ўку апрацо́ўкі
Т. апрацо́ўкай
апрацо́ўкаю		 апрацо́ўкамі
М. апрацо́ўцы апрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

апрацо́ўка ж.

1. обрабо́тка, обде́лка, отде́лка;

2. обрабо́тка, возде́лывание ср.;

3. обрабо́тка;

1-3 см. апрацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрацаваць.

•••

Браць у апрацоўку гл. браць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Вырабіць, адшліфаваць, ачысціць, зрабіць гатовым для чаго-н.

А. дэталь.

А. камень.

2. што. Падрыхтаваць для пасеву, пасадкі.

А. зямлю.

3. перан., каго-што. Уздзейнічаць на каго-н. у пажаданым кірунку, схіліць да чаго-н.

4. Надаць чаму-н. завершаны выгляд; зрабіць больш дасканалым.

|| незак. апрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апрацо́ўванне, -я, н. і апрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаеапрацо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, ж.

Апрацоўка чаю (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вычэ́сванне

‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вычэ́сванне
Р. вычэ́свання
Д. вычэ́сванню
В. вычэ́сванне
Т. вычэ́сваннем
М. вычэ́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэрмі́чны, -ая, -ае.

Звязаны з выкарыстаннем цеплавой энергіі; цеплавы.

Тэрмічная апрацоўка металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́часка

‘апрацоўка дрэва вострай прыладай’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́часка
Р. вы́часкі
Д. вы́часцы
В. вы́часку
Т. вы́часкай
вы́часкаю
М. вы́часцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вычэ́сванне

‘выдаленне з валасоў грэбенем; апрацоўка часаннем’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вычэ́сванне
Р. вычэ́свання
Д. вычэ́сванню
В. вычэ́сванне
Т. вычэ́сваннем
М. вычэ́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́часка

‘выдаленне з валасоў грэбенем; апрацоўка часаннем’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́часка
Р. вы́часкі
Д. вы́часцы
В. вы́часку
Т. вы́часкай
вы́часкаю
М. вы́часцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)